İNSAN OLMAK VARKEN...

Bü gününü düşünme

Dün geçti, Yarın var mı?

Gençliğine Güvenme!

Ölen hep ihtiyar mı?

Bir sarhoşu bile imana getiren şu Mucize eser, aklı başında birini hala imana getirmediyse ve hatta, kalbinin sesini bırakıpda hala nefsinin heva ve hevesine uyduruyorsa muhakkak ki, insanda sorun vardır...Nitekim:

Allahu Teala mahlukatı 3 şekilde yaratmıştır.

a)HAYVANLAR: hayvanlar ki; ne nefis verilmiştir, nede bizim anladığımız anlamda akıl.

b)İNSANLAR: insanlar ki; hem akıl sahibi, hemde nefs sahibi olarak yaratılmıştır.

c)MELEKLER: melekler ki; nefs verilmemiş, sadece akıl verilmiştir..

Kısaca, bir insanın aklı ve kalbine oranla, nes, heva ve hevesi üstün gelirse

kul o ki: HAYVANDAN DA beterdir. Zira aklı nesfini yenerse ki kul o zaman Allah katında MELEKLER den daha üstün tutulmuştur.

"Ve şu emîn beldeye yemin ederim ki, Biz insanı en güzel biçimde yarattık. Sonra da çevirdik aşağıların aşağısına attık. Fakat iman edip sâlih amel işleyenler için eksilmeyen devamlı bir ecir vardır" Tin Süresi, Ayet 3-6

Evet, alemlerin Rabbi olan Allah bu ayette belirttiği gibi; insan imansızsa, hem hayvandan beter olur, hemde insanlıkdan çıkmış olur.

Çünkü yaratılmış olan, yaratanı tanımassa, neden yaratıldığını, yani neden insan olduğunu hiç anlamaz! İmanlı bir insan, hem Allah´ı tanır, hem vazifesini bilir; böylece gerçek manada İNSAN olur!

Hayvanlar ve bitkiler bile Allah´ı tanıyorlar! Bizim anlayamayacağımız bir şekilde durmadan Allah´ı zikrediyorlar! Ve hatta bazen sanki bize sesleniyorlar:

"Ey insan, baksana! Katibsiz kitab olur mu? Ressamsız resim olur mu? Muhtarsız köy olur mu? Olmaz diyorsan, ve diyorsun; şu koca aleme bak! Şu kainat sahipsiz olur mu? Seni hiç başı boş bırakır mı? Senin de vazifen var! Sen insan, aklını kullan ve insan ol, vazifeni yerine getir!"

Büyük bir İslam Alimi olan Bediüzzaman bu konu hakkında şöyle demiş:

"İman insanı, insan eder; belki Sultan eder!"

Ne mutlu imanlıyım, diyebilene.........

Son söz:

Ya İslam`da erirsin

Ya inkarda çürürsün

Yol Mezarda bitmiyor

CEMIL SAHINÖZ

Yayınlandığı dergi: Ayasofya Nr.1, s.6